Χόνεκερ, Έριχ

(Honecker, 1912 – ;). Πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου της πρώην ΓΛΔ (1976-89) και Γενικός Γραμματέας της KE του Ενωτικού Σοσιαλιστικού Κόμματος. Ανατράφηκε σε μια πολύτεκνη οικογένεια ανθρακορύχων. Η επιρροή του πατέρα του –στελέχους του εργατικού κινήματος– τον οδήγησε από νωρίς στις γραμμές του κινήματος της εργατικής νεολαίας. Τελειώνοντας το σχολείο το 1926 άρχισε να εργάζεται σε ηλικία 14 χρόνων αρχικά ως εργάτης γης. Αργότερα έμαθε το επάγγελμα του στεγοποιού και εργάστηκε σε αυτό αρκετό χρονικό διάστημα. Έφηβος πέρασε στην πρωτοπορεία της προοδευτικής νεολαίας και αργότερα του εργατικού δημοκρατικού κινήματος. Το 1926 έγινε μέλος της Οργάνωσης Κομουνιστικής Νεολαίας της Γερμανίας και στο συνδικάτο εργατών ξύλου. Το 1929 έγινε μέλος του Κομουνιστικού Κόμματος Γερμανίας. Ο X. από το 1933 βρισκόταν επικεφαλής αγώνων ενάντια στη φασιστική τρομοκρατία. Ιδιαίτερη αντιφασιστική δραστηριότητα ανέπτυξε κατά το 1935 στα μεγάλα εργοστάσια του μείζονος Βερολίνου. Καταδιώχτηκε και δικάστηκε 10 χρόνια ειρκτή. Από χρόνια ήταν κλεισμένος στη φυλακή Μπράντεμπουργκ Γκέρντεν. Στις 27 Απριλίου 1945 απελευθερώθηκε από τα σοβιετικά στρατεύματα και αναδείχτηκε σε Πρόεδρο του Κεντρικού Συμβουλίου της Ελεύθερης Γερμανικής Νεολαίας, που ιδρύθηκε στις 7 Μαρτίου 1946, και παρέμεινε σε αυτή τη θέση, μέχρι τα τέλη του 1955. Αρχές του 1956 ανέλαβε ανώτατα καθήκοντα στην κεντρική Επιτροπή του Ενωτικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, της οποίας ήταν μέλος από τον Μάρτιο 1946. Το 1958 εξελέγη μέλος του Πολιτικού Γραφείου και Γραμματέας της KE. Οι αλλαγές στη Γ.Λ.Δ. λίγο πριν την ενοποίηση ανάγκασαν τον X. να παραιτηθεί στις 18 Οκτωβρίου 1989, για λόγους υγείας, όπως ανακοινώθηκε. Στη συνέχεια διέφυγε στη Ρωσία, αλλά υποχρεώθηκε να επιστρέψει στην ενοποιημένη Γερμανία το 1992 για να προσαχθεί σε δίκη ως υπεύθυνος για τη δολοφονία Ανατολικογερμανών που προσπάθησαν να διαφύγουν στην πρώην Δυτική Γερμανία. Η δίκη άρχισε αλλά λίγους μήνες μετά διακόπηκε λόγω διαταραχής της υγείας του και κατέστη εφικτό στον X. να αναχωρήσει για τη Χιλή.